Witold Stefan Zaczeniuk

Urodził się w Sankt Petersburgu w rodzinie arystokratycznej, prześladowanej przez władze radzieckie. Do Polski trafił w 1921 r., dzięki adoptowaniu przez rodzinę dr inżyniera Józefa Zaczeniuka. Malarstwo studiował w Paryżu. W czasie II wojny uległ zniszczeniu niemal cały jego dorobek artystyczny. Po wojnie swoje prace prezentował m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerii Zachęta, a także na wystawach ZPAP. Wycofał się z czynnego życia artystycznego PRL, studiował filozofię, działał w Towarzystwie Sztuk Pięknych. Urzymywał się z wykonywania prac użytkowych, pośród których ważne miejsce zajmują gobeliny w Teatrze Wielkim, zaprojektowane wspólnie z Tadeuszem Gronowskim i projekty wnętrz ambasady polskiej w Pradze. Jego obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach we Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii i USA.